Dag allemaal!

Wat een weekend! Aangezien het project iets wat moeizaam ging kwam deze trip als geroepen. Van de week hadden we besloten om dit weekend naar Brownsberg te gaan met z'n vijven. We konden ervoor kiezen om er een zipline van berg en dal bij te doen, dit is een kabelbaan door de bossen van Suriname en over de Surinaamse rivier. Dit leek mij erg spannend, maar zeker ook uitdagend. We besloten dit er dan ook bij te kiezen.

Eindelijk was het dan zaterdag. Om half 8 zijn we van huis vertrokken en de eerste stop was bij berg en dal, de zipline! Tijdens de voorbereidingen van de zipline werd ik wel een beetje nerveus. We moesten een oefening doen en gingen daarna de berg op. Deze klim vergde al best wat conditie, but I made it!
De eerste twee banen waren een soort oefening, de derde was mega lang en je vloog door de jungle van Suriname. Na elke baan kwam je op een plateau terecht, die vond ik vaak niet zo heel chill aangezien het best hoog was en ik op de één of andere manier telkens aan de buitenkant kwam te staan. Lucky me!
Eén van de laatste banen was over de Surinaamse rivier, mega spannend, maar het was zo gaaf!

Na de zipline zijn we vertrokken naar het stuwmeer. Bij de stuwdam en stuwmeer kregen we de gelegenheid om foto's te maken van het uitzicht, prachtig!
We zijn met een bootje over het stuwmeer gevaren naar een eilandje waar we heerlijk geluncht hebben en daarna lekker konden zwemmen in het meer. De zon scheen en het water was heerlijk, daarnaast geen last gehad van piranha’s, dus dat was top!

Vanaf het eiland vaarden we weer terug naar het vaste land. Daar vertrokken we naar Brownsberg. De route naar boven in het busje was ook alleen al een avontuur. Hobbels en gaten in de weg, niet normaal, maar heb me kostelijk vermaakt. Mocht zelfs even voorin zitten. Die rit gaf me zo'n geweldig gevoel, dat ik dus echt in Suriname ben en zo iets mee maak. Eénmaal boven op de berg hadden we een prachtig uitzicht. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat Suriname zo'n prachtig land zou zijn, met haar natuur en omgeving.
Na het uitzicht kregen we te horen dat we in een hangmat zullen gaan slapen. Hm, dit was niet het plan, want het zouden bedden zijn. Maar ja dit zou dan een mooie nieuwe ervaring zijn.

's Avonds gingen we door de jungle trekken op zoek naar dieren. Lisa en ik vonden dit eigenlijk helemaal niks, aangezien er dus ook slangen of zelfs jaguars leven. Na een stukje te hebben gelopen zakten de zenuwen af en vond ik het super leuk om te doen. Aan het einde van de tocht kwamen we bij de wc gebouw uit van het terrein. Daar hadden de gidsen een tarantula gespot en gevangen. We mochten deze over onze handen en armen laten lopen. Ik zat heel erg in twijfel of ik dit wel moest doen, aangezien ik bang ben voor spinnen. Uiteindelijk nadat andere die ook bang zijn voor spinnen geweest waren. Had ik ervoor gekozen om het toch te doen. Wanneer je de foto's hier van ziet kan je wel zien dat ik lach als een boer met kiespijn, om het zo maar te benoemen. Ik vind het van mezelf super dat ik het aandurfde, maar denk niet dat ik het een tweede keer doe.

Na de jungletocht hebben we nog lekker bij een kampvuur kunnen zitten. Er was gezorgd voor leuke muziek en de gidsen waren enthousiast met hun danspasjes. Iedereen was verder moe, maar Sharona, Lisa en ik deden gezellig mee met de gidsen. Borgoe-cola smaakt ook prima bij een kampvuur!

Toen de nacht aanbrak werd ik wel moe en besloot ik om naar bed(hangmat) te gaan. Aangezien we rond kwart over 6 gewekt zouden worden, om de zonsopgang te bewonderen op de berg. Ik had deze nacht haast geen oog dicht gedaan. Het was heel koud en ik kon niet lekker liggen in de hangmat, maar dit zou een kwestie van wennen zijn. Dus als ik nog eens moet slapen in een hangmat heb ik nog stille hoop.
Inderdaad werden we om kwart over 6 gewekt. Snel schoenen aangetrokken en naar het uitzichtpunt gelopen. Daar aangekomen zakte de moed in onze schoenen. Het was erg bewolkt en nevelig..
Sharona en ik zijn maar terug gegaan naar het kamp om onze grote vriend op te halen, Koffie! Met koffie weer terug om daar te wachten of het nog open zou trekken. Onze gids gaf ook aan dat het elke minuut zo weer kon veranderen. Dat gebeurde ook zeker. Soms leek het net of de zon door kwam en dan trok het weer dicht. Maar uiteindelijk kwam de zon door de nevel en bewolking. Wat was dat uitzicht prachtig! Het is eigenlijk niet te beschrijven en op de foto ziet het er mooi uit, maar lang niet zo als in het echt. In één woord WAUW!

Na stevig ontbijt gingen we de jungle in naar de watervallen. De eerste was de Leoval. De tocht er naar toe vergde veel van je conditie. Veel naar beneden lopen met fijne los zittende stenen. Bijna was ik mijn evenwicht verloren, maar gelukkig liep ik op dat moment voor de gids. Mijn held!
De Leoval vond ik niet zo heel erg spectaculair, maar wel mooi om te zien en te bewonderen zo in de jungle. Na een korte pauze moesten we weer een stukje terug lopen en een andere afslag nemen om naar de Ireneval te lopen. De gids gaf aan dat de tocht naar de Leoval al redelijk inspannend en steil was, maar die naar de Ireneval zou zeer inspannend en steil worden. Oké dan, dat wordt een uitdaging!
Er was geen woord over gelogen! Mijn conditie is erg op de proef gesteld en zeker de terug weg! In mijn hele leven heb ik nog nooit zoveel inspanning hebben moeten leveren en het was natuurlijk heerlijk warm. Thank god voor de bomen. Maar ja terug naar de Ireneval, want die hele tocht was het zeker waard! Het was een mooie waterval waar we lekker onder konden staan. Het water was lekker fris en verkoelend, heerlijk!

De gehele loop heeft ongeveer 4 uur geduurd en het was een hele ervaring. Terug van de jungletocht stond een heerlijke lunch klaar waar we ook zeker aan toe waren. Daarna had ik een heerlijke after-lunch-dip, wat was ik kapot. Uiteindelijk lekker op het bankje gezeten bij het uitzichtpunt, om nog te genieten van het prachtige uitzicht op het stuwmeer. Later op de middag zijn we weer vertrokken richting Paramaribo.
Nu thuis heb ik alle prachtige foto’s en filmpjes op mijn laptop gezet en zit ik nu dit verhaal te typen. Ik hoop dat jullie een beetje een beeld krijgen wat ik heb beleefd dit weekend. Ik vond het in één woord super en raad het iedereen aan om deze trip te doen, mocht je naar Suriname willen gaan.

Aankomende week moeten Sharona, Lisa en ik weer hard aan de bak voor ons project. Plan van aanpak moet af en er moet nog heel wat gebeuren, helaas. Maar het gaat vast goed komen.

Lieve mensen, ik wens jullie een hele fijne week.
En als ik sommige filmpjes of foto’s zie van jullie. Ben ik super blij dat ik hier zit, met een heerlijke temperatuur van 35 graden.

Heel veel liefs vanuit Paramaribo,
Aileen